ATEŞTEN SÎNELER
Ateşten sîneleriz alev dokunmaz bize;
Sararmıştı benizler yüzümüzü görmeden,
Ruhlarına azabız, onlar bilirler bizi,
Azgınların başında sindirici cezâyız;
Kulaklarda çağıltı mâzi denen ırmaktan,
Hasımlara tûfandık, nur ettik çevremizi,
Şimdi dinmiş olsa da ruhlarda heyecanlar,