IŞIĞA GÖNÜL VERENLER

–“Mehlika Sultan” şairine ithaf olunur –

Işığa gönül vermiş bu yiğitler,Bir gece sonsuza yelken açtılar.Işığa gönül vermiş bu yiğitler,Geçerken her yere nurlar saçtılar.

Ruhlarını sardığı günden beri,Solmayan güzelliklerden akisler;Her gece rüyalarında bir peri,Onlara öteden türküler söyler…

Yâr deyip gezerler gözleri giryân,Hülyalarında hep o eşsiz dilber,Ruhlarında iman ve pür-heyecan;Gözetirler dört bir yanı beraber.

Aşk u şevkten kanatlarla günlerce,Koşuyorlar ümitlerle dopdolu.Rengârenk hülyâlarıyla her gece.!Neler duyarlar gözleri buğulu.

Dereli tepeli çetin yolculuk,Onlar harıl harıl; hep O’nu arar;Allah kapısında ebedî kulluk;Hak, kapıkullarına her zaman yâr…

Dâvâmızın kara sevdâlıları,Varınca bu dünyanın ötesine;Bir “yâd-ı cemîl” olacak adları,Girecekler millî ruh bestesine…

Her biri bin gönülde yaşayacak,Sîmâlarında ebediyet rengi;Hâtıraları asla solmayacak,Öte taraftaki güllerin dengi…

Işığa gönül vermiş bu yiğitler,Seyrettikçe çevreyi mest ü mahmûr,Dirilip bir daha ölmek dilerler,Ellerinde kevserler dolu fağfûr…