ALTIN TENLER

Taptâze altın tenlere benzer bu yiğitler;İnmekte çevrelerine ışıktan demetler.

Sonsuzdan gelen ilhamla doldukça dolmuşlar,Hızır’la arkadaş olup sırlara dalmışlar…

Bir büyülü kevserle meğer hepsi mest imiş,Belli gözlerinden; her biri bir sırra ermiş.

Tûfanlara denk heyecanları var dinmez;Polat gibi yürek taşırlar korkmaz ve sinmez.

Bilir cihan bunları, belli beldesi-köyü,Çehrelerinde fethedici gizli bir büyü…

Her biri dehâya denk bu parlak firâsetler,Horozu çoktan ötmüş bir kutlu şafak bekler…