ÖBÜR ÂLEM

Gelenler bu dünyaya gidiyor birer birer;Her gün ruha çarpıyor kederli birkaç haber.

Öteye inanmayan sînelerde burkuntu;Onlar için çılgınlık saklanacak tek kuytu.

Perişan dünyalarında her şey mâlihülyâ;Ruhlarında “ebediyet” bir karanlık rüyâ…

Enselerinde yokluğun o sopsoğuk eli,Hayat-ölüm iç içe çehrelerinden belli…

Bilginler, “Gitmek tabiîdir!” tesellisinde,Lâkayt olanlar, nefsin karanlık kafesinde:

Bir şey duymamak için “çakırkeyf” olmak gerek;Zavallı! Bu hezeyanla eriyip gidecek…

Zaman bir sel gibi akıyor ve durmuyor çark,Ne zaman sürpriz yapar belli değil son durak..!

İlmin o iddialı huzur tesellileri,Avutamaz cinnete kilitli delileri…

Bize göre birdir ilk varoluş, son diriliş;Bu kutlu yolculukta gâye, Sonsuz’a eriş.

Her şey Hakk’a inancın tül pembe dünyasında,Beklenen mutluluk bu âlemin arkasında…