MÜNÂCÂT 7

Yâreli dilim zahmine bir çâre İlâhî!.Aç kapını lütfet bu günahkâre İlâhî!

Yüzler süreyim eşiğine kovma ne olur!Yeter artık dolaştığım âvâre İlâhî!

Yıllarca bâb-ı kereminde inleyip durdum;Âh u efgânım hicrana emâre İlâhî!

Gerçi isyanla âlûde yaşadım her zaman,Kıl keremler ne olur bu nâçâre İlâhî!

Yakma nâr-ı ağyâre yanayım ocağında,Püryân-ı aşk olup erem şikâre İlâhî!

Dağlar kadar isyanla dayanmış eşiğine,Arza ne hâcet, bak tam bir bîçâre İlâhî!

Kıtmîre lûtfeyle ki dursun efgân u zârı;Ersin her cilvesi bin şevk gülzâre İlâhî!..

7 Çocukluk dönemine ait hüzünlü bir hâtıra ile yazılmıştı…