UYANDIĞIM ŞAFAK
Uyandığımda ilk şafak, kar-kış başımdaydı,
Hicran demine denk bir lezzet çağı açıldı,
Gönlüm şahlanıp, ruhum büyülendi bu hazla,
Fecir karanlığın önünde ilerliyordu,
Bir başka çark ediyordu talihime felek,
Hayat fışkırıyordu, hava, su ve topraktan;
Sımsıcak günlerin râyihasıyla yeniden,
Artık güller, çiçekler, çemenlerle beraber,
Bu latîf bahar örtüsü altındaki bizler
8 Cenâb-ı Hakk’a duâ arzusuyla.