MAĞMUM COĞRAFYA

Kaç mevsim oldu yollarda zelil ve derbeder,Gökte uçanlara inat hep emekliyoruz.Hâlimiz mezardakilerin hâlinden beter,Sırlı bir nur kapısı açılsın bekliyoruz…

Ayaklarımızda zincir, boynumuzda kement,Sürüm sürümüz, sürüm sürüm bütün insanlık.Yazık! Süründürülüyor bir koskoca ümmet,Mukaddesler târumâr, düşünceler karanlık.

Yollarda bekleyenler de var süzülmüş gözler,Sînelerinde sızı, çehrelerinde hasret..Yürüyorlar arkalarında ışıktan izler;Yürüyorlar ve Cennet kevserleriyle sermest.

“Âb-ı hayat” içip ölümsüzlüğe ermişler,Hülyâları pırıl pırıl, ufuklarında nurDaha şimdiden varıp Cennetlere girmişler,Esiyor çevrelerinde üfül üfül huzûr.

Dört bir yanları hazan bilmez bahçeler-bağlar,Neş’eyle güler semâ, vuslatla coşar zemin..Bu dünyada her mevsim, ayrı bir bahar çağlar,Burada âdeta her şey gökler kadar derin…