ZITLIKLAR UFKU

Bahar bir amansız kar-buz içinde,Her ufukta masmavi bir aydınlık.Hülyâlarımız var Çin’de, Maçin’de,Gözde uzaklık, gönülde yakınlık.

Hedef tâ Kafdağı’nın arkasında,Dere, vadi şâhikaya yol olmuş;Yolda şafak şölenleri ardarda,Işık atakta, zulmetse yorulmuş…

Aşılmaz rampalar iniş ufuklu,İnişlerse geçit vermez sarp yokuş;Boş sandığın, umman gibi dopdolu,Umman görünenlerse sığ ve bomboş.

Saf yağmurla kara çamur iç içe,Kuru balçık bir dirilişe gebe;Karanlık nurların alnında peçe,Işıklar yağıyor açık her kalbe.

Gerçi poyraz az serince esiyor,Tülleniyor sık sık acı bir melâl;Ama sürprizler de nefes kesiyor,Yeniden iç içe yıldız ve hilâl…

Zaman altın çağlar gongu vuruyor,Her ses âdeta bir ikbal bestesi;Devran gerçek eksenine yürüyorHer bucakta Hızır, İlyas nefesi.

Arkada kırık kalbler var hüzünlü,Bahar gelsin, güller açsın dilerler.Aşkla gerilmiş, hizmete gönüllü,Oturup kalkar, “Allah” der inlerler…