NA’T – 1
Müptelâ-yı mihnet-i mâsivâyım Efendim!
Açılsın ne olur cemâl-i pâkinden nikâb!
Varıp bezmine âşıkân bin bir leâl ister,
Geçer candan, girenler haremgâhına bir kez,
Olur Mecnun, görenler ruhsârını a cânân!
Esîr-i dâm-ı firkatte hep yandım yakıldım;
Seherler bûy-ı huzûrunla tüterken her şeb,
Gel kerem kıl bırakma bendeni bu hicranla!