ATEŞTEN ÇEMBER

Gecem hem gündüzüm ateşten çember,Yüreğimde sızı inceden ince.Dilimde dildârın hayali ezber,Yer yer tülleniyor geceden gece…

İçimde tınlıyor firkat bestesi,Sarsılıyor her an gönül kubbesi;Uzaktan geliyor ümidin sesi,Çarpıyor ruhuma heceden hece.

Sarardı baharım, hazâna döndü;Bir vuslat umarken ışığım söndü.Ay yüzlü gidip hicâba büründü,Açılmaz nikâbı peçeden peçe…

Harâp oldu dünyam; ruhum kan ağlar,Kurudu çemenler bozuldu bağlar.Hazân eser, eser sînemi dağlar,Savrulur güllerim gonceden gonce…