BABAMA

-Ağır hastalığı münasebetiyle-

Çekilin aradan, yol verin dağlar,Sinemdeki korlar yakıyor beni,Coştu yine sel sel gözlerim çağlar,Gezdirir bu hicran dîvâne beni.

Dolaşır dururum gözlerim giryân,Gönlümde inilti ruhumda efgân;Rabbimden erişe derdime dermân;Çevirdi bu hasret hazâna beni.

Bir âteş-i sûzân düştü dilime,Görenler şaşıyor garip hâlime;Ne çâre diyorlar gözde selimeBelki de sanarlar dîvâne beni.

Sarsıldı ümidim, bulandı efkâr,Sarardı güllerim, bülbül sitemkâr;Gömüldü tasaya bütün lâlezâr,Görenler görüyor vîrâne beni.

Ulaştır selâmım ey bâd-ı sabâ,Babama ki o en şefkatli baba,Kalkıp dönerse yeniden mihrâba,Dua dua ansın nâlâne beni.