BÜLBÜLÜN ÇIĞLIĞI

Bülbül hep kuytu bahçelerde öter,Çiçeklerin raksettiği demlerde.Her nağmesi bir poyraz olur eser,Gariplerin dolaştığı yerlerde…

Feryâdı sînemdeki âhlara denk,Ve bayırlarda çığlık çığlık sesi;Dövünür tâ güneş doğuncaya dek,Alevden demetler tıpkı nefesi…

El değmedik ağaçların başında,Bir ömür boyu hiç durmadan inler;Hüzün çağlar gözlerinin yaşında,Kim görür, kim anlar ve kimler dinler!?

-+=
Scroll to Top