HÂTIRALAR
Daldım yine kendimi hâtıralara saldım;
Her devri ayrı bir ihtişam ve ayrı bir şan,
Üç-beş düzine çadırken devrinde Osman’ın;
Yürüdü garbın karanlık âfâkına emîn,
Derken her yerde tek yürek evlâd-ı fâtihân,
Çağlar ve çağlar boyu böyle kükreyip durduk,
Hülyâm hâlâ meshûr cedlerin velvelesiyle,
Her taraf Bağ-ı İrem’di o kutlu devirde,
Meğer kadrini bilmişler zamanın çok erken,
Nurdan ırmaklar gibi akmışlar çağlar boyu,