HÜLYÂLARDAKİ GERÇEK

Oturdum hayalimle o eski bahçelerde,Bir devri şen-şakrak yaşadığımız yerlerde;En tatlı rüyalara açıldım perde perde,Saadetlerle coştuğum kutlu tepelerde,Hayalimle oturdum o eski bahçelerde…

Derken, sanki gözümde bütün eşyâ silindi,Bin hâtıra zevkiyle gökten baharlar indi.Cennet yamaçları gibi renkli ve derindi;Bir bir şafağın ağaran dağları gerindi,Derken, sanki gözümde bütün eşyâ silindi..

Yollar parıldıyordu az ötede gümüşten,Yolda ışık vardı geçmişteki tatlı düşten..Düşler, mesajlar sunuyordu öze dönüşten;Tam sînelerdeki med vakti bir köpürüşten,Bir yol parıldıyordu az ötede gümüşten.

Saldım kendimi bir âleme ki, yok serhaddi,Silinip gitti hayalimden ne varsa maddî.Hummâlı gözlerimde yaz rüyaları şimdi,Zaten ilk günden beri kurduğum emelimdi.Saldım kendimi bir âleme ki, yok serhaddi…