İNLEYEN BİR NÂYIM
Derd-i isyana müptelâyım Yâ Resûlallâh!
Umardım cemâl-i pâkinden hep tecellîler,
İnlerken bir zaman ümîd-i feyzinle dâim,
Saçılır iklim-i pâkinden her yana rahmet,
Ne şevkti tüterken bûyun her dem seherlerde,
Kabul kıl mücrimi, kovma kapından ne olur!
Yanmışım isyanla, yakma hicranla Ey Nebî!
Günah bana yaraşmaz, doğru… Af Sen’in şânın,