فَلَمَّا اسْتَيْئَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُۤوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُمْ مَوْثِقًا مِنَ اللهِ وَمِنْ قَبْلُ مَا فَرَّطْتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتّٰى يَأْذَنَ لِۤي أَبِۤي أَوْ يَحْكُمَ اللهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ
“Yusuf’un onu (Bünyamin’i) vermesinden ümitlerini kestileri vakit, kendi aralarında görüşmek için kenara çekildiler. Ağabeyleri dedi ki: ‘Allah’ı şahit tutarak babanızın sizden kesin söz aldığını ve daha önce Yusuf hakkında ifratkar bir davranışta bulunduğunuzu nasıl olur da bilmezlikten gelebilirsiniz? Ne yüzle döneceksiniz? Ben buradan bir adım bile atmam, ayrılmam; ancak babam bana izin verirse yahut hüküm verenlerin en hayırlısı olan Allah hükmünü bildirirse, o başka!’”
Bünyamin’i Alamadan Geri Dönüyorlar
Kardeşleri, Bünyamin’i Hazreti Yusuf’tan alamadılar. Bünyamin Hazreti Yusuf’un yanında kalıp Mısır’a yerleşmenin ikinci adımını oluşturacaktı. Allah’ın yönlendirmesi ve peygamber fetanetiyle ortaya çıkan bu manzara, babaları Hazreti Yakup için ikinci bir hüzün sebebi olacaktı. Bütün tembihlerine rağmen, çok sevdiği ikinci oğlundan da ayrılık günleri başlayacaktı. Olayın sıkıntısını yaşayan kardeşler, hüzün ve telaş içerisinde bir kenara çekilip fısıldaşmaya başladılar. En büyükleri olan Yahuda, insaflı biriydi. Yıllar önce Hazreti Yusuf’un kuyuya atılmasını teklif ederek onun öldürülmesini engellemişti. O zamandan içinde kalan bir ukde vardı. Çünkü Yusuf’un ölümüne mâni olsa da kuyuya atılmasında rol oynamıştı. Yıllar boyu vicdanında bunun rahatsızlığını yaşayıp durmuştu. İşte bu psikoloji içinde kardeşleriyle konuştu. Hazreti Yusuf’a yaptıklarını hatırlattı ve onları düşünmeye sevk etti.
Yahuda’nın konuşmalarından anlaşıldığına göre, yapılanlar hakkında babasına bir vahiy ya da ilham geleceğine itimadı tamdı. Hatta o, bu vahyin ya da ilhamın kendisine geleceği ümidini de taşımış olabilir. Öyle bir beklenti içinde bulunmuş olabilir. Çünkü أَوْ يَحْكُمَ اللهُ لِي “Allah bana / benim hakkımda bir hüküm verinceye kadar…” ifadesi, böyle bir beklentiyi anlamaya açık duruyor. Hazreti Yakub’un Yusuf dışındaki çocuklarının da peygamber olduğunu söyleyenler, bu âyeti delil olarak kabul ediyor olabilirler.